Iedereen heeft wel zo'n gedeelte van het lichaam (niet te veel over na denken, oke, stop, NU) waar iemand veel waarde aan hecht.
Ik heb dat bij (ik moet echt leren om met titels niks te spoilen) nagels. Ik vind nagels zoiets waaraan je meteen kan zien hoe iemand in elkaar zit.
Als ze mooi en gelakt zijn, is iemand vaak georganiseerd. Wanneer afgebeten, vaak nerveus.
Mijn eigen nagels zijn erg belangrijk voor mij en ik houd ze het liefst zo lang en mooi mogelijk.
Waar deze lichte obsessie vandaan komt, vraag ik mij dikwijls af. Ik heb best wel lang gebeten op mijn nagels, tot de eerste klas ongeveer. Daarna bleef ik er wel aan zitten, haakjes moesten er gewoon af!
De laatste tijd echter, zijn mijn nagels echt wat ik wil dat ze zijn. Ze zijn sterk, lang, gezond en schoon. Het is echt iets waar ik heel bij van word en ik denk dat dat komt omdat ze simpelweg nog nooit zo sterk en lang zijn geweest.
Wat ik ook heel fijn vind is het feit dat ik ze nu kan lakken, maar dan echt, want ik heb "heel veel plek". Zo heb ik laatst Mondriaan op mijn nagels geschilderd:
Het heeft gewoon erg lang geduurd voordat ik eindelijk lange nagels had, en nu ben ik helemaal gelukkig! (Behalve als er één afbreekt, ugh)
Tot schrijvens,
Floor
Geen opmerkingen:
Een reactie posten