Mijn fanfiction: Drarry

Hoihoi!

Een poosje geleden moest een vriendin van mij een fanfiction schrijven voor een contest op Instagram (ik weet dat je dit leest, dus HOOOI). Het moest gaan over de tweede Potter-generatie.
Ik weet helemaal niks over Harry Potter (Ravenclaw, Hufflepuff, Slytherin, Griffendor uuuh), maar ik ken het ship Drarry (Harry en Draco), dus het leek mij ontzettend lachen om met mijn minikennis over Harry Potter een echte fanfiction te schrijven.

Voordat ik begin, heb ik een "Random Words Generator" gebruikt, onderstaande drie woorden moeten daarom in mijn verhaal voorkomen:
- Heks
- Bubbel
- Harpoen

Donkere wolken dreven over Hogwarts, wat resulteerde in een donkere kamer met alleen het licht van een zwakschijnende kaars. Harry was zijn tovenaarsspreuken aan het oefen en fluisterde zachtjes zijn spreuk om de kauwgom in zijn mond tot een heuse bubbel te vormen. De bubbel werd langzaam groter en ronder maar knapte toen de deur werd opengeslagen.
Harry draaide zich in een lichte schrik om en zag met het sterke licht van de gang alleen een silhouet staan. Het was een ranke en magere jongen en toen het silhouet zich voor zijn eerste pas een kwarslag draaide kon Harry zien wie het was. Draco.
Het was een tijd geleden dat hij hem had gezien en knikte hem toe:
"Goedemorgen Draco"
Het silhouet zei niks en stapte een paar meter naar voren. Nu het kaarslicht zijn gezicht beter beschijnen kon, zag Harry dat Draco's wangen glimsterden en duidelijk nat waren geweest.
Tranen? Dacht Harry. Hij kon het amper geloven, Harry had weliswaar een afkeer tegenover Draco, maar dit... Had hij echt niet verwarcht.
"Wat is er Draco?" Vroeg Harry terwijl zijn laatste woorden werden vermengd in het antwoord.
"Ze... Ze... is dood!"
"Wie?" Vroeg Harry verschrikt.
"Heks!"
"Wie?" Vroeg Harry nog maar een keer.
"Mijn kakkerlaaaak" De laatste lettergreep werd met woede en verdriet uitgesproken.
"Je... Kakkerlak?!"
"Ja," beaamde Draco, "ik had haar zo lang, weet je dat? Ze was mijn beste maatje."
Harry knikte, wat beduusd.
Draco leunde tegen de muur terwijl hij zich op Harry's bed nestelde. Harry wilde er eigenlijk iets van zeggen, maar bedacht zich nog voordat hij zijn mond opende.
Zijn jeugd in het hok had hem geleerd om tegen weinig in te gaan en zich te interesseren voor het leven van anderen:
"Hoe kan dat?"
"Nou, eerst dacht ik dat het een hartaanval was. Ze was al oud, weet je dat? Ze was al bijna 3 maanden. Toen ik haar wilde begraven zag ik tot mijn verbazing dat ze met een harpoen doormidden was geprikt. Ik riep: Sli-sla-slytherin!"
"Waarom zou je dat mij vertellen?" Vroeg Harry, toch best nieuwsgierig. 
"Harry, ik weet niet, soms denk ik dat we best wel veel op elkaar lijken."
Harry vond van niet en liet dit duidelijk merken door zijn ogen samen te knijpen en zijn wenkbrauw op te trekken.
Draco duwde zich overeind en liep dichter naar Harry waardoor hun gezichten nog maar een paar centimeters van elkaar verwijderd waren.
"Doeg Harry"
Toen draaide Draco zijn hoofd en blies de kaars uit.
Zijn voetstappen sterfden weg door de donkere kamer en gang.

Hahahaahahahahahaha. Wat een geweldige ervaring. Goed om te weten is dat ik dit verhaal compleet on te spot heb verzonnen en of er dus iets van klopt, is nog maar de vraag.
Goed. Nu ga ik weer.

Tot schrijvens,

Floor