Als er iets is dat mij irriteert, zijn het mensen die hun mening zeer graag door je keeltje heenschuiven. Dan bedoel ik niet zomaar een mening, die iedereen mag hebben, maar ALLE meningen. En dan bedoel ik ook niet zomaar het rustig opleggen van een standpunt, maar het doordrammen.
Dit bracht mij laatst tot het volgende punt: Waarom zou men hun mening doordrammen? Waarom laat de mens zo graag weten dat hij gelijk heeft? (al gaat dit ten koste van anderen)
Mister Google weet er niet veel over te zeggen, dus ga ik zelf maar aan de slag.
Allereerst denk ik niet dat ieder mens zo een sterke mening heeft dat iedereen het moet weten. Dat zit gewoon in de genen, koppig of flexibel.
Daarnaast denk ik dat alle problemen waar we in de hedendaagse maatschappij tegen aanlopen te herleiden zijn naar de "menselijke driften". Zo denk ik dat het altijd in het voordeel is geweest om gelijk te hebben. Wanneer jij het bij het rechte eind hebt, maakt dat je machtig want jij weet iets wat de rest wellicht niet weet.
Wanneer iemand dan vrolijk vertelt dat het niet zo is, kan je dat bekijken als iemand die nu boven jou staat. Hij/zij heeft het slimmer aangepakt en heeft daardoor gelijk.
Een raadsel voor mij blijft waarom de mens nou zo graag meningen doordramt terwijl de ander er niet beter van wordt. Meningen als: "Ik vind dat Zwarte Piet stom is." zijn gevaarlijk (je hebt immers onvrede met iets waar het grootste gedeelte van de maatschappij geen enkel probleem mee heeft), maar je mag die mening natuurlijk gewoon hebben.
Meningen als: "Je ziet er echt niet uit!" of "Wat je nu zegt klopt echt niet!" of een ouderwetse "spellingverbeteraar" zorgen voor een ander verhaal.
Ik heb een hekel aan dit soort meningen omdat ik denk dat je hiermee mensen regelrecht de afgrond in boort. Wat mij echter wel interesseert is het volgende: Wanneer kan zo een mening wel door de beugel?
Wanneer mijn moeder mij vertelt dat ik er niet uit zie, ben ik niet blij, maar vind ik het wel fijn dat iemand eerlijk is. Aan de andere kant weet ik dat me dit vanbinnen toch wel weer veel doet, omdat ik me zo kleed en me zo goed voel.
Hetzelfde met spellingsfouten, is dat verbeteren of betweteren? Het is toch eigenlijk fijn om te weten of je iets verkeerd schrijft?
Ik denk dat dit soort meningen zeer verschillend qua aanvaardbaarheid per context zijn. Toch blijf ik erbij dat je moet nadenken over wat je zegt, voordat je iets gaat zeggen. Meningen geven is echt niet verkeerd, maar je moet niemand kwetsen.
Is dat eigenlijk wel mogelijk? Niemand kwetsen? Ik denk het eigenlijk niet. Bepaalde meningen zullen iemand toch altijd pijn blijven doen, hoe je het ook formuleert.
De conclusie zou oorspronkelijk zijn: Het is een echte zonde om tijd uit jouw leven in het minder maken van iemands anders leven te stoppen. Nu twijfel ik echter. Je kunt nooit iedereen tevreden houden en je meningen en gedrag maken je tot wie je bent.
Probeer aardig te zijn en blijven en denk goed na over je formulering. Floor out.
Tot schrijvens,
Floor
Geen opmerkingen:
Een reactie posten